لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

این پژوهش در پی آن است که به بررسی نحوه کاربست تکنیک ردیابی چشم در فهم بی واسطه ادراک بصری خیابان های شهری توسط کاربران بپردازد. به این منظور، ضمن انتخاب خیابان عفیف آباد شیراز به عنوان نمونه مورد مطالعه، با برداشت عکس های 360 درجه قابل کاربرد در آزمایشگاه واقعیت مجازی، مواجهه بصری پانزده نفر از دانشجویان معماری و شهرسازی با این تصاویر، به کمک هدست مخصوص و نرم افزار Fove برداشت شده و داده های حاصل به کمک نرم افزار Gaze Analysis مورد تجمیع و تحلیل قرار گرفته است. شاخص «توجه بصری» به کمک دو سنجه «تثبیت» و «ساکاد» و در قالب مؤلفه های «کف» ، «آسمان»، «مبلمان»، «پوشش گیاهی» و «ساختمان ها» تحلیل شده است. هم چنین به منظور افزایش اعتبار روش، پرسش نامه ای تدوین و ضمن بازدید میدانی و گشت هدایت شده توسط جامعه آماری مرحله قبل، تکمیل گردید. یافته های پژوهش ضمن ارائه تحلیلی از وضعیت ادراک بصری کاربران از خیابان عفیف آباد شیراز و مقایسه بخش ها (سکانس ها)ی مختلف این خیابان، بیان گر ظرفیت تکنیک ردیابی چشم در فهم ادراک بصری شهروندان به صورت بلاواسطه از فضاهای شهری است که می تواند در تحلیل ابعاد مختلف فضای شهری در نسبت با ادراک بصری شهروندان مورد کاربست قرار گیرد. یافته ها هم چنین اهمیت وجود ساختمان های نشانه ای در فرآیند ادراک خیابان های شهری، اهمیت توجه به تباین و تأکید در جداره های خیابان، تأثیر جداره همکف در مواجهه و تعامل فرد با بدنه خیابان و نیز تأثیر چیدمان و طراحی پوشش گیاهی در فرآیند ادراک خیابان های شهری را نشان می دهد. نتایج این پژوهش مؤید اهمیت استفاده از روش های بلاواسطه ی فهم ادراک بصری به عنوان مکمل روش های پیشین است و می تواند در طرح های سامان دهی منظر و بازطراحی خیابان های شهری توسط طراحان و برنامه ریزان شهری مورد کاربست قرار گیرد.

غالب فضاهای پیاده در شهرهای ما فاقد جذابیت بصری، شادابی، و کیفیت مناسب طراحی منظر برای ایجاد حس رضایت بصری در پیادگان هستند. از آنجایی که زیبایی یک مفهوم کیفی و قابل تفسیر است، در مورد ابعاد نظری و فلسفی آن به کفایت صحبت شده است. اما چالش های اصلی این مفهوم، نحوة سنجش، ارزیابی، و به کارگیری آن است. خیابان های محلی یکی از فضاهای پرمواجهه از نظر بصری است. بازآفرینی طراحی مبنا یکی از رویکردهای اخیر در طراحی فضاهای شهری است. هستة اصلی این رویکردْ توجه کاربردی به مؤلفة زیبایی است. مردمْ این نوع فضا را غالباً از فاصلة نزدیک و با سرعت حرکت پایین و تبعاً با ضریب دقت بالا درک می کنند. بنا بر این در توجه به کیفیت زیبایی در طراحی خیابان های محلی و تبیین معیارهای آن باید از حداکثر مشارکت عمومی برای بومی سازی این مفهوم استفاده شود تا ارزش های اصیل و هویت های بومی و محله گرایانه در میان سلیقه گرایی نخبه مآبانه مغفول نماند. در این پژوهش ابتدا مبانی نظری تبیین و معیارهای کاربردی مفهوم زیبایی شناسی در پنج دستة کلی استخراج شد. سپس در نمونة موردی این پژوهش با تبیین ویژگی های خاص خیابان شهید انصاری در متن بافت تاریخی شهر قزوین به بررسی چگونگی کاربست مفهوم زیبایی شناسی در قالب زیرمعیارهای این پنج دسته اصلی پرداختیم. در این مرحله از روش پیمایشی با ابزار مشاهده و پرسش نامه به جمع آوری داده پرداخته شد. برای اولویت سنجی این پنج معیار از نظر مردم، آن ها را در قالب گویه های ساده تبدیل به 25 کیفیت کاربردی در قالب پرسش نامه تبدیل شدند. سپس با تحلیل پرسش نامه ها به اولویت سنجی معیارها از دیدگاه مردم پرداخته شد. بر اساس اولویت های سنجش شده از طرف مردم، 15 شاخص معنادار ارزیابی شدند (بالای 50% ارزشیابی)، که از این میان، شاخص های توجه به کیفیت ابنیة تاریخی (6/93%) و توجه به فرهنگ بومی (8/85%) در طراحی خیابان محلی مورد نظر ارزش بالاتری داشتند. همچنین شاخص های تعادل در ارتفاع (6/56%) و سازگاری میان اجزای ساختمان (2/55%) از درجة اهمیت کمتری نسبت به سایر شاخص ها برخوردار بودند و یا از نظر مفهومی مردم ارتباط کمتری با آن برقرار کردند.

حضور، حرکت و توقف اختیاری مردم در فضاهای شهری، از مهمترین شاخصهای سرزندگی این فضاهاست. بر این اساس، خیابان نوبهار، از جمله سرزندهترین خیابانهای شهر کرمانشاه است. به نظر میرسد حضور مردم در این مکان متأثر از عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی بوده و کالبد فعلی خیابان در این میان نقش کمرنگی داشته باشد. پژوهش حاضر بر آن است که از طریق ارزیابی خیابان بر مبنای خواست کاربران و رجوع به آراء آنها، زمینه را برای استفاده از ظرفیت این عامل در سرزندهتر شدن این پاتوق شهری فراهم نماید. ارزیابی نقاط قوت و ضعف کالبد خیابان با توجه به معیارهای لازم برای ایجاد و تقویت سرزندگی فضا و تعدیل و اولویتبندی آن با نظر کاربران به منظور ارتقاء کیفیتهای محیطی منطبق با خواست کاربران این خیابان از اهداف پژوهش است. راهبرد پژوهش توصیفی-تحلیلی و شیوه جمعآوری دادهها، ترکیبی از منابع مکتوب و پیمایش میدانی است؛ در بخش اول، کالبد خیابان نوبهار به محک معیارهای سرزندگی حاصل از منابع مکتوب ارزیابی شده و نتایج این ارزیابی با رجوع به آراء کاربران بر اساس مصاحبه عمیق و پرسشنامه آزموده میشوند. در این راستا سؤالاتی در هفت محور از 38 کاربر تصادفی پرسیده شده است. فراوانی ذکر یا تأیید معیارها، ملاک آزمودن فرضیه و اولویتبندی ضعفها و قوتهای کالبدی خیابان از دید کاربران است. مهمترین قوت کالبدی خیابان نوبهار، هندسه آن در مقیاس کلان و ضعفهایش بهطور عمده در مقیاس میانی و خرد رخ میدهد. کاربران مهمترین قوتهای کالبدی را بهرهگیری از درختان، لبههای نفوذپذیر و نرم و عرض مناسب و قابل نظارت عنوان کردهاند. همچنین ضعفهای کالبدی را به قابل تشخیص نبودن اجزا درونی آن، کمبود یا نبود بازشو در طبقات بالاتر و عدم هماهنگی در شکل نماها نسبت دادهاند. در نتیجه بهبود کیفیت این مکان بر مبنای نظر کاربران در گرو توجه به مقیاس میانی و خرد محقق میشود.

در این مقاله یک حمله جدید بر روی تصاویر نشانه گذاری شده معرفی شده است که قادر است نشانه جاسازی شده توسط روش های نشانه گذاری مبتنی بر کوانتیزه کردن و مدولاسیون لرزش را تخریب کند. این حمله از سه مرحله کلی تشکیل شده است که دو مرحله اول آن سعی در قطعه بندی و یافتن قطعه هایی از تصویر دارد که شباهت بیشتری به یک دیگر دارند و مرحله آخر سعی در ازبین بردن نشانه با استفاده از جابه جایی قطعات متشابه پیداشده دارد. یکی از ایده های اصلی روش پیشنهادی، الگوریتم یافتن زوج قطعه های مشابه از تصویر است که ممکن است در فاصله دور و نامشخص ازهم باشند. با توجه به اینکه در حمله معرفی شده، دانستن دقیق الگوریتم های نشانه گذاری و استخراج استفاده شده مطرح نیست، می توان این روش را یک روش کور نامید. نتایج بدست آمده از پیاده سازی این روش و مقایسه انجام شده با سایر حملات عمد و غیرعمد نشان می دهد که روش پیشنهادی نشانه را به حد قابل قبولی از بین می برد و کیفیت تجاری تصویر را حفظ می کند. مقدار معیار NC بدست آمده برای این روش کمتر از 0. 4 و مقدار معیار PSNR بین تصویر نشانه گذاری شده و تصویر موردحمله قرارگرفته حدود 39 دسی بل می باشد.

لطفا برای مشاهده متن چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: منافع متنوع جنگل و رویکردهای مختلف مدیریتی آن، طبیعتا تعارضاتی را بین ذینفعان و دست­اندرکاران پدید می­آورد. در همین راستا قوانین و مقرراتی در طول زمان با هدف حفاظت و پایداری اکوسیستم های جنگلی وضع شده است. تعارضات در مدیریت جنگل ها یک موضوع طبیعی است. ازاین رو، مهم است که اجتماعات محلی جنگل نشین تعارض های به وجود آمده را درک نموده و راه حل درست آنها را بدانند. به طوری که ادراک و آگاهی اجتماعات محلی از نوع و میزان تعارض با نیروهای حفاظت، نقش مهمی در مدیریت پایدار جنگل ها دارد. در همین رابطه، تحقیق پیش رو با هدف بررسی درک و حل تعارض بین اجتماعات محلی و نیروهای حفاظت از جنگل در حوزه آبخیز زرین گل استان گلستان انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش از رویکرد کمی و اثبات گرا استفاده شد. جامعه آماری تحقیق، تعداد 485 خانوار از اجتماعات محلی جنگل نشین شش حوزه آبخیز زرین گل استان گلستان است که 190 خانوار به عنوان تعداد نمونه به شیوه سیستماتیک تصادفی انتخاب شدند. پرسش نامه، ابزار سنجش ادراک اجتماعات محلی و رویکردهای اعمال شده مدیریت تعارضات بود. روایی صوری پرسش نامه از طریق نظرات کارشناسان منابع طبیعی تأیید و میزان پایایی آن نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد. پس از گردآوری اطلاعات به شیوه پیمایش، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-25 از طریق آزمون های کروسکال والیس و همبستگی اسپیرمن انجام شد.نتایج و یافته ها: نتایج نشان داد، تفاوت معنی داری در ادراک اجتماعات محلی از تعارضات با نیروهای حفاظت از جنگل در سطح 99 درصد وجود دارد. به طوری که درک زمینه ای آنها با میانگین 09/2 بیشتر از درک پاسخ طبیعی شان نسبت به تعارضات بوده است . در همین راستا راهبرد همکاری و مصالحه بیشترین استفاده را در بین اجتماعات محلی در مدیریت تعارضات با نیروهای حفاظت از جنگل نسبت به راهبرد های اجتناب و رقابت داشت. همچنین، افرادی که درک بالاتری از تعارض داشتند، از دو روش همکاری و اجتناب بیشتر در حل تعارضات استفاده کرده اند. در مقابل، افرادی از راهبرد تنش و مقابله در مدیریت تعارضات بهره برده اند که سطح درک پایین تری نسبت به وجود تعارض داشتند. همچنین نتایج تعیین همبستگی بین ادراک حاصل از تعارض اجتماعات محلی با ویژگی های جمعیت شناختی نشان داد که ادراک اجتماعات محلی از تعارضات با سه متغیر سن در سطح 05/0، وسعت اراضی کشاورزی تحت اختیار و میزان درآمد سالانه در سطح 01/0 معنی دار و بین آنها رابطه مثبتی وجود دارد. به بیان دیگر، با روند صعودی متغیرهای یادشده، میزان درک اجتماعات محلی از تعارضات افزایش یافته است. از سویی، یافته ها نشان دهنده رابطه منفی و معنی دار سطح سواد افراد مورد مطالعه با درک آنها از تعارض با نیروهای حفاظت از جنگل در سطح 01/0 است.نتیجه گیری: به طور کلی درک اجتماعات محلی از نوع و میزان اختلافات می تواند در بهره گیری از شیوه های ترکیبی مدیریت آنها تأثیرگذار باشد. در همین راستا اجرای فعالیت های تسهیل گری در رابطه با گسترش دامنه ارتباطات و تعاملات اجتماعی (تقویت سرمایه اجتماعی)، افزایش دانش و آگاهی بهره برداران (نسبت به تبیین نظام مالکیت و مسئولیت پذیری آنان) و زمینه سازی معیشت مکمل یا جایگزین در روستاها برای کاهش وابستگی اجتماعات محلی به محصولات جنگلی از مهمترین پیشنهاد های کاهش تعارضات در منطقه مورد مطالعه است. در کنار این نمی­توان نقش اساسی سیاست­گذاری، اجرا و نظارت بر اقدامات موثر از سوی کارگزاران متولی مدیریت جنگل را نادیده انگاشت.